چندی است که چشمم به نگاه تو دخیل است

آوازه ی من موجب رسوایی ایل است 

 ای قامت تو سرو تر از حد تماشا

توصیف من از قامت تو بحر طویل است

کوچکتر از آنم که نگاهی کنم اما

زل میزنم و آهی و ...خرما به نخیل است 

در کاسه دریوزگی ام بوسه بینداز

ای بشکند آن دست که در عشق بخیل است

چون باد ، به هر بادیه ، گم کرده ی راهم

چشمان تو انگار که مصباح السبیل است 

بعد از تو چه عشقی و چه شعری و چه شوری

دردی است دراین سینه که بسیار ثقیل است

با عشق بمیران و دراین داغ نسوزان

در سینه ی تو آتش اعجاز خلیل است...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: