ویژگی های مشترک امام مهدی(عج) و حضرت فاطمه سلامالله علیها
1-مظلومیت
در زیارت حضرت زهرا سلامالله علیها میخوانیم:
السَّلَامُ عَلَیْکِ أَیَّتُهَا الْمَظلُومَة المقهوره(4)
سلام بر تو ای مظلومه ی مورد ستم واقع شده.
در كتاب: امالى ابن الشيخ مي نگارد: موقعى كه وفات پيغمبر عظيم الشأن اسلام صلى اللّه عليه و آله و سلم نزديك گرديد آن حضرت بقدرى گريست كه ريش مباركش تر شد.
گفته شد: يا رسول اللّه! چرا گريه ميكنى؟
فرمود: براى ذريه و فرزندانم و آن ستمهائى كه از ستمكاران امتم بعد از من به ايشان ميرسد ميگريم. گويا ميبينم دخترم فاطمۀ زهراء بعد از من مظلوم واقع شده، هر چه صدا ميزند: يا ابتاه! احدى از امت من بفرياد او نميرسد.
وقتى فاطمۀ اطهر اين مطلب را شنيد گريان شد. پيغمبر اكرم به وى فرمود: اى دختر عزيزم! گريان مباش!
فاطمه گفت: پدر جان! من براى ظلمهائى كه بعد از تو خواهم ديد گريه نميكنم، بلكه بعلت مفارقت تو اشك ميريزم.
پيغمبر اعظم فرمود: اى دختر محمّد! مژده باد تو را! زيرا تو اولين كسى هستى كه در ميان اهل بيتم بمن ملحق خواهى شد.(5)
امیرالمؤمنین علی علیهالسلام در ترسیم مظلومیت همسرش فرمود: إِنَّ فَاطِمَةَ بِنْتَ رَسُولِ اللَّهِ( ص) لَمْ تَزَلْ مَظْلُومَةً مِنْ حَقِّهَا مَمْنُوعَة(6)
فاطمه دختر پیامبر(ص) همواره ستم دیده و از حق خود محروم بود.
امام علی(ع) در ترسیم مظلومیت و غربت فرزندش مهدی(عج) نیز میفرماید: صَاحِبُ هَذَا الْأَمْرِ الشَّرِیدُ الطَّرِیدُ الْفَرِیدُ الْوَحِید(7)
صاحب این امر، همان رانده شده دور شده یگانه و تنها است.
از حضرت ابو الحسن موسى بن جعفر عليهما السلام راجع به صاحب اين امر پرسيدم. فرمود: او همان راندهشدۀ يكتاى غريب پنهان از خاندانش مىباشد كه خونخواه پدرش خواهد بود.(8)
مرحوم میرجهانی می گفت: در عالم رؤیا، مادر مظلومم حضرت فاطمه صدیقه(س) را دیدم و ایشان سه بیت شعر فارسی خواند. وقتی بیدار شدم فقط یک بیت را به یاد داشتم و آن بیت این گونه است:
«دلی شکسته تر از من در آن زمانه نبود/ در این زمان دل فرزند من شکسته تر است»(9)
2- عدم بیعت با ...
غاصبان پس از غصب خلافت، سعی کردند برای مشروعیت بخشیدن به خلافتشان از همه ی مردم، به خصوص حضرت علی و حضرت زهرا(ع) برای خود بیعت بگیرند ، ولی حضرت زهرا(س)، همه مصیبت ها را تحمل کرد و تا آخرین لحظه از زندگی مبارکشان ، با غاصبان حکومت بیعت نکرده، بلکه برای بازگرداندن خلافت به مسیر اصلی اش، مبارزه نمودند.(10)
«روی برگردانید (قهر کرد) فاطمه از ابابکر و با اوسخن نگفت تا وفاتش و 6 ماه بعد از پیامبر (ص) زندگی کرد و بعد از وفاتش همسرش علی او را شبانه دفن کرد و برای نماز و دفن فاطمه ابابکر را خبر نکرد.»(11)
امام مهدی (عج) هم در پس پرده غیبت به سر میبرد تا بیعت کسی بر گردنش نباشد.
حضرت علی(ع) فرمودهاند: «هنگامی که قائم ما قیام کند، بیعت احدی بر گردن او نخواهد بود. از این رو، ولادت او مخفی می شود و از دیده ها پنهان می شود.»(12)
حضرت مهدی(عج) می فرماید: «بر گردن همه پدرانم، بیعت سرکشان زمانه بود، امّا من وقتی خروج کنم، بیعت هیچ سرکشی بر گردنم نیست.»(13)
3-کناره گیری از مردم و ...
بعد از آن تلاشی که حضرت زهرا(س) برای هدایت مردم و برگرداندن ولایت به حضرت علی(ع) کرد، و مورد بی مهری و ستم قرار گرفت، از مردم فاصله گرفت و در خانه مشغول عزاداری و گریه بر فقدان پدر شد، امّا این بار هم مورد بی لطفی قرار گرفت.(14)
«اهل مدينه خسته و ناراحت شده به او گفتند: تو به واسطۀ كثرت گريهات ما را اذيّت مىكنى. لذا حضرت زهرا از مدينه خارج و به سوى قبر شهدا مىرفت، وقتى ناراحتيهاى قلبى خود را با گريستن خالى مىكرد به سوى مدينه بازمىگشت.»(15)
در صحیح بخاری که از کتابهای مؤثق اهل سنت است آمده، که وقتی حضرت زهرا(س) فدک را مطالبه کرد، ابوبکر خودداری کرد و چیزی را از فدک به او نداد. آن حضرت از ابوبکر ناراحت شد. پس از او کناره گیری کرد و با او سخنی نگفت تا از دنیا رفت.(16)
امام مهدی (عج) از هنگام ولادت، از مردم و به ویژه ستمگران، مخفی بود. در آغاز ولادت، فقط بعضی از شیعیان خاص موفق به دیدار آن حضرت شدند. در زمان غیبت صغری امکان ملاقات شیعیان بسیار محدود تر شد و در زمان غیبت کبری به اوج خود رسید.
خود حضرت مهدی (عج) در توقیع شریف به شیخ مفید میفرماید: اگر چه ما در مکان دور دستی زندگی می کنیم، مکانی که از خانه های ستمگران به دور است، به جهت مصلحتی که خداوند برای ما و شیعیان ما دیده در این دوری، امّا ما از خبرهای شما آگاه هستیم.(17)
4-زهد وساده زیستی
آن حضرت[فاطمه زهرا سلام الله علیها] به اندكى از معيشت دنيا راضى بود و بر سختىهاى زندگى بردبار و به مقدار ناچيزى از حلال قناعت مىكرد. نفس قدسىاش راضى و مرضىِ حق بود. به آنچه ديگران داشتند طمع نمىبست و به چيزى كه حقِّ او نبود چشم نمىدوخت و به حقِّ اَحَدى طمع نداشت، او در نفسِ خود غنى و به وضع خود خشنود بود و چنانكه پدرش فرموده بود: «ليس الغني عن كثرة العرض، إنّما الغنيّ غنيّ النفس»(18)
در زیارت آن حضرت نیز می خوانیم: «یاحلیفة الورع و الزهد» ای کسی که بریده از دنیا و فانی در ذات احدیت بود.(19)
حضرت مهدی(عج) نیز در نهایت زهد و سادگی زندگی می کند.
حضرت صادق(ع) می فرماید: به خدا سوگند! لباس قائم (عج) زبر و غذاییش سخت خواهد بود.(20)
5-مبارزه با انحراف ها و بدعت ها
فاطمه زهرا سلام الله علیها اولین شهیده ی دفاع از ولایت به جرم مبارزه با بدعت در دین پدر بزرگوارشان به شهادت رسیدند.
حضرت مهدی (عج) هم با بدعتها و انحرافات مبارزه می کند و فرایض الهی و سنن نبوی را احیا خواهد کرد.
امام صادق (ع) می فرماید: «بدعتی نمی ماند جز آن که از بین می برد و سنّتی نمی ماند جز آن که بر پا می دارد.(21)
حضرت علی (ع) می فرماید: «هر چه از کتاب و سنّت، متروک مانده، زنده خواهد کرد.»(22) در دعای شریف ندبه میخوانیم: «أین المؤمل لإحیاء الکتاب و حدوده؟ أین محیی معالم الدین و أهله؟ أین المدّخر لتجدید فرائض و السنن»
کجا است آرزو کشیده برای زنده کردن قرآن و حدودش؟ کجا است زنده کننده آثار دین و اهل دین؟ کجا است آن ذخیره الهی برای تجدید واجبات و سنت های اسلام.
نظرات شما عزیزان: